Psikoloji Sözlüğü
Aktarım – Danışanın geçmişte önemli kişilerle yaşadığı duyguları terapiste yöneltmesi.
Anksiyete – Tehdit algısına karşı ortaya çıkan yoğun kaygı ve huzursuzluk durumu.
Anomi – Toplumsal normların zayıflaması sonucu ortaya çıkan yönsüzlük hissi.
Arkaik Nesne İmgesi – Çocuklukta gelişen, bilinçdışı nesne temsillerinin ilkel biçimi.
Atıf Yanlılığı – Olayların nedenlerini değerlendirirken sistematik hata yapma eğilimi.
Bağlanma Stilleri – Bireyin yakın ilişkilerdeki duygusal bağlanma biçimi.
Bilinçdışı – Farkında olunmayan düşünce, duygu ve dürtülerin zihinsel alanı.
Bilişsel Çarpıtmalar – Gerçeği çarpıtan, otomatik ve hatalı düşünce biçimleri.
Borderline Kişilik Örüntüsü – Duygusal dalgalanma, terk edilme korkusu ve ilişki istikrarsızlığı ile karakterize kişilik yapılanması.
Bütünleştirme – Benliğin farklı yönlerini bir bütün haline getirme süreci.
Çekirdek İnançlar – Kişinin kendisi, başkaları ve dünya hakkında temel kabul ve varsayımları.
Çözülme – Bilinç, bellek veya kimlik bütünlüğünün geçici olarak bozulması.
Çağrışım – Bir düşüncenin veya imgenin başka bir düşünceyi tetiklemesi.
Çifte Bağ – Kişiye çelişkili mesajlar verilerek çıkışsız bırakıldığı iletişim biçimi.
Çatışma – Farklı dürtü, ihtiyaç veya değerler arasında yaşanan gerilim.
Defans Mekanizmaları – Ego’nun kaygıyla baş etmek için kullandığı bilinçdışı stratejiler.
Depresyon – Süreğen mutsuzluk, ilgi kaybı ve enerji düşüklüğü ile seyreden duygu durumu bozukluğu.
Duygusal Düzenleme – Duyguları yönetme, değiştirme veya sürdürme becerisi.
Dürtü – Biyolojik veya psikolojik bir ihtiyacın yarattığı harekete geçme enerjisi.
Dürtü Kontrol Bozukluğu – Ani dürtülere karşı koyamama ile karakterize bozukluklar grubu.
Empati – Başkasının duygularını anlamak ve hissetmek yetisi.
Ego Psikolojisi – Ego’nun gelişimi, işlevleri ve savunmaları üzerine odaklanan psikanalitik ekol.
Evrensel Travma Tepkisi – Travmatik olaylara kültürler arası benzer psikolojik tepkiler.
Eşduyum – Karşıdakinin duygusal durumuna hassas şekilde uyum sağlama becerisi.
Eyleme Vurma – Bilinçdışı çatışmaları davranış yoluyla dışavurma.
Fiksasyon – Gelişimsel bir dönemde takılı kalma durumu.
Fonksiyonel Yakınsama – Farklı psikolojik süreçlerin benzer işlevsel sonuçlar doğurması.
Fobik Kaçınma – Korku yaratan durumlardan bilinçli olarak uzak durma davranışı.
Frustrasyon Toleransı – Hayal kırıklığına tahammül edebilme kapasitesi.
Fizyolojik Uyarılma – Organizmanın stres veya uyarılma karşısında verdiği bedensel tepkiler.
Gerileme – Stres karşısında daha erken gelişim evresine ait davranışlara dönme.
Gösterge – Dil ve bilinçdışı ilişkisini açıklayan, anlam taşıyıcı sembol.
Gölge – Jung’a göre, kişinin bastırdığı veya reddettiği kişilik yönleri.
Gözlemci Benlik – Kişinin kendi içsel durumunu nesnel olarak gözlemleyebilme kapasitesi.
Güdü – Davranışı başlatan, yönlendiren ve sürdüren içsel güç.
Habituation – Tekrarlanan uyaranlara karşı tepkilerin azalması süreci.
Halüsinasyon – Gerçek bir uyaran olmadan algı yaşanması.
Hipervijilans – Aşırı tetikte olma ve çevresel tehditleri sürekli tarama hali.
Homeostaz – Organizmanın iç dengesini koruma eğilimi.
Hipnoz – Dikkatin odaklandığı, telkine açıklığın arttığı değişmiş bilinç durumu.
İçselleştirme – Dışsal değer, inanç veya normların bireyin benliğine dahil edilmesi.
İdealleştirme – Bir kişi veya nesneyi abartılı olumlu özelliklerle algılama.
İntrapsişik Çatışma – Zihinsel yapılar arasında yaşanan içsel gerilim.
Jungian Arketipler – Kolektif bilinçdışında bulunan evrensel sembol ve imge kalıpları.
Katarsis – Bastırılmış duyguların ifade edilerek arınma sağlanması.
Lateralizasyon – Beyin yarımküreleri arasında işlevsel uzmanlaşma.
Metakognisyon – Kendi düşünme süreçlerini fark etme ve düzenleme becerisi.
Narsisizm – Aşırı özseverlik ve başkalarından onay arayışı ile karakterize kişilik yapılanması.
Negatif Pekiştirme – İstenmeyen bir uyaranın kaldırılmasıyla davranışın güçlenmesi.
Nöroplastisite – Beynin yapısal ve işlevsel olarak değişebilme kapasitesi.
